منبع تغذیه - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
منبع تغذیه یا پاور ساپلای (به انگلیسی: Power supply) دستگاهی است که توان الکتریکی مورد نیاز را برای مصرفکننده الکتریکی یا بار الکتریکی تأمین میکند.. منبع تغذیه ممکن است یک دستگاه مجزا یا بخشی از یک دستگاه دیگر باشد.